42 lat temu, w niedzielę 13 grudnia 1981 r. o godz. 6 rano, Polskie Radio nadało wystąpienie gen. Wojciecha Jaruzelskiego, w którym informował on Polaków o ukonstytuowaniu się Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON) i wprowadzeniu na mocy dekretu Rady Państwa stanu wojennego na terenie całego kraju.
Władze komunistyczne jeszcze 12 grudnia przed północą rozpoczęły zatrzymywanie działaczy opozycji i „Solidarności”. W ciągu kilku dni w 49 ośrodkach internowania umieszczono około 5 tys. osób. W ogromnej operacji policyjno-wojskowej użyto w sumie 70 tys. żołnierzy, 30 tys. milicjantów, 1750 czołgów, 1900 wozów bojowych i 9 tys. samochodów.

12 grudnia 1981 roku po wielomiesięcznych przygotowaniach komunistyczne władze PRL podjęły decyzję o wprowadzeniu stanu wojennego. Wraz z tą decyzją rozpoczęto wielką operację logistyczną, m.in. jeszcze przed godz. 12.00 w nocy żołnierze obsadzili warszawskie centrum telekomunikacyjne, dzięki czemu przerwano łączność telefoniczną. Następnego dnia rano społeczeństwo polskie zetknęło się z brutalnymi realiami kraju spacyfikowanego przez komunistyczne wojsko i służby. Sam stan nadzwyczajny jakim był stan wojenny został wprowadzony niezgodnie z Konstytucją PRL. Został zawieszony dopiero 31 grudnia 1982 roku, a zniesiono go 22 lipca 1983 roku.

W trakcie jego trwania internowano łącznie 10 131 działaczy związanych z „Solidarnością”, a życie straciło około 40 osób, w tym 9 górników z kopalni „Wujek” podczas pacyfikacji strajku (choć szacuje się, że w wyniku działań służb życie straciło ok. 100 osób).

Stan wojenny wprowadzono na mocy podjętej niejednomyślnie uchwały Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 roku, na wniosek Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego – tymczasowego, niekonstytucyjnego organu władzy, a faktycznie nadrzędnego wobec konstytucyjnych władz państwowych. Został on poparty przez komunistyczny Sejm PRL uchwałą z dnia 25 stycznia 1982 roku.